بیحرکتسازی و تثبیت مؤثر: مانند نسخه نئوپرن، وجود آتل، اصلیترین مزیت این شست بند است که انگشت شست را به طور مؤثر ثابت نگه میدارد و از حرکات دردناک جلوگیری میکند. این ویژگی برای درمان و بهبودی آسیبهای شست ضروری است.
تهویه و راحتی بیشتر (احتمالی): اگر “اپلون” همانطور که حدس زده میشود، مادهای با قابلیت تنفس بیشتر باشد، این شست بند میتواند برای استفاده طولانیمدت، به خصوص در آب و هوای گرمتر، راحتتر باشد. کاهش تعریق و حفظ خشکی پوست، یک مزیت بزرگ برای راحتی کاربر است.
سبکتر و ظریفتر (احتمالی): ممکن است به دلیل جنس اپلون، این محصول سبکتر و با حجم کمتری نسبت به نسخه نئوپرن باشد. این موضوع میتواند برای استفاده زیر لباس یا در فعالیتهای روزمره که نیاز به حجم کمتری از بریس است، ارجحیت داشته باشد.
دوام و استحکام: انتظار میرود که اپلون نیز مادهای با دوام باشد که برای مقاومت در برابر سایش و کشش در طول زمان طراحی شده است و عمر مفید بالایی داشته باشد.
قابلیت تنظیم: بندهای چسبی به کاربر اجازه میدهند که میزان فشردهسازی و تناسب شست بند را به دقت تنظیم کند تا هم راحتی و هم کارایی به حداکثر برسد.
نقاط ضعف (جنبههایی که میتواند بهبود یابد یا باید مد نظر قرار گیرد):
عدم وجود گرمای درمانی نئوپرن: اگرچه تهویه بهتر یک مزیت است، اما از طرفی، این محصول فاقد خاصیت گرمای درمانی نئوپرن است. برای افرادی که از آرتریت شدید یا دردهای مزمن بهرهمند از گرما هستند، ممکن است این یک نقطه ضعف محسوب شود.
محدودیت حرکت مطلق شست: همانند تمام شستبندهای آتلدار، این محصول نیز حرکت شست را به شدت محدود میکند. این محدودیت برای اهداف درمانی ضروری است، اما میتواند برای برخی فعالیتها که نیاز به انعطافپذیری شست دارند، مزاحمت ایجاد کند.
نیاز به انتخاب سایز دقیق: انتخاب سایز مناسب، به خصوص برای قرارگیری صحیح آتل، حیاتی است. سایز نامناسب میتواند کارایی بریس را کاهش داده و حتی باعث ناراحتی شود.
ممکن است برای آسیبهای بسیار شدید، نیاز به تثبیت قویتری باشد: در برخی موارد خاص که نیاز به بیحرکتسازی بسیار شدید و بدون هیچگونه لرزشی باشد